مسجد جامع قروه

جاده ابهر به تاکستان،روستای قروه

یکی از دوران های درخشان هنر در ایران متعلق به دوران سلجوقی است که این مسجد از نظر معماری، به آن دوران منتسب می شود. این مسجد از تلفیق حیاط چهار ایوانى و تالار مربع گنبددار (چهار طاقى)، به بوجود آمده است به گونه اى که حیاط مرکزى و چهار ایوان اطراف آن به گونه ای معمارى مذهبى ایران در آن دوران را معرفی می کند مسجد جامع قروه، یکی از بناهای تاریخی رو‎‏‏ستای قروه در کیلومتر ۱۵ جاده ترانزیتی ابهرـتاکستان است. این مسجد که به مسجد جمعه نیز معروف می‌باشد از آثار دوران سلجوقی (قرن پنجم هجری قمری) است که همانند مساجد دوران سلجوقی به سبک چهار ایوانی ساخته شده است و گنبد زیبای آن بر چهار فیلپوش استوار است. فضای اصلی مسجد، صحن گنبدداری است که دو شبستان را در غرب و شرق خود جای داده است. تزئینات برجای مانده در این بنا شامل کتیبه‌ای به خط ثلث مزین به نگاره‌های گیاهی (سنه۵۸۵ ه.ق.) در پای فیلپوشها و کتیبه به خط نسخ بر فراز محراب (سنه۴۱۳ ه.ق.) همراه با ترنجهای درهم بافته شده گچی و سطوح زیبا با طرحهای آجرچینی، این مسجد دوره سلجوقی را تبدیل یه یکی از شاهکارهای هنری قرون میانی اسلامی ساخته‌است با عنایت به تحقیقات انجام یافته می‌توان اظهار داشت بنای مسجد جامع با استفاده از مصالح بنای قدیمی، به جای بنای قبلی در تاریخ ۴۱۳ ه.ق. احداث گردیده‌است بنا از سه قسمت اصلی گنبد خانه و شبستان در اضلاع شرقی و غربی تشکیل یافته‌است که بعد از گذشت زمان و بر اثر عوامل طبیعی و غیر طبیعی تخریب گردید، و مجددا" در تاریخ ۵۷۵ ه.ق. مورد مرمت و باسازی قرار می‌گیرد.